آشنایی با عرضه اولیه زفارس

به گزارش نبض بورس، هشتمین شرکت تازه‌وارد سال، یعنی کشت و صنعت و دامپروری پگاه فارس با نماد «زفارس1»، قرار است روز چهارشنبه ۱۴ آبان ۱۴۰۴ وارد فرابورس شود.
این عرضه به روش ترکیبی (دو مرحله‌ای) انجام خواهد شد و شامل واگذاری سهام به صندوق‌های سرمایه‌گذاری و سپس عموم سهام‌داران است.

در مجموع ۱۲ درصد از سهام شرکت معادل ۱۷۲ میلیون سهم عرضه می‌شود. مرحله اول به صندوق‌ها اختصاص دارد و مرحله دوم به سرمایه‌گذاران خرد.

جزئیات عرضه اولیه زفارس و نقدینگی موردنیاز 

در مرحله اول، صندوق‌های سرمایه‌گذاری با روش حراج رقابتی قیمت نهایی را مشخص می‌کنند.

جزئیات مرحله اول به شرح زیر است:

• تعداد سهام قابل عرضه: ۵۷٬۵۴۸٬۴۰۸ سهم (معادل ۴٪ از سهام شرکت)
• قیمت پایه ارزش‌گذاری: ۹٬۵۵۰ ریال
• حداکثر سهام قابل خرید برای هر کد معاملاتی: ۷۲۰٬۰۰۰ سهم

 

در مرحله دوم، سهام به عموم مردم با همان قیمت کشف‌شده فروخته می‌شود.

جزئیات مرحله دوم عبارت‌اند از:

• تعداد سهام قابل عرضه: ۱۱۵٬۰۹۶٬۸۱۴ سهم (معادل ۸٪ از سهام شرکت)
• روش عرضه: قیمت ثابت
• حداکثر تعداد سهام قابل خرید برای هر شخص حقیقی و حقوقی: ۲۳۰ سهم
• قیمت نهایی عرضه: همان قیمت کشف‌شده از مرحله اول

اگر قیمت سهام در محدوده ۹۵۵۰ ریال کشف شود، هر سرمایه‌گذار حقیقی می‌تواند حداکثر ۲۳۰ سهم خریداری کند که معادل حدود ۲۲۰ هزار تومان نقدینگی نیاز دارد.

اما این رقم در واقع عددی تبلیغاتی است؛ تجربه عرضه‌های قبلی نشان داده که در صورت استقبال بالا، سهم تخصیص‌یافته معمولاً بسیار کمتر از مقدار اعلامی است.

زفارس بیمه می‌شود؛ اما آیا این بیمه واقعی است؟ 

بر اساس اطلاعیه رسمی، خریداران مرحله دوم دارای اختیار فروش تبعی خواهند بود. یعنی می‌توانند سهام خود را تا ۱۶ آبان ۱۴۰۵ با ۳۰ درصد سود تضمینی نسبت به قیمت عرضه، بفروشند.

اما باید توجه داشت که این ابزار در بسیاری از عرضه‌های مشابه، عملاً کارکرد روانی داشته و نه اقتصادی. در بازار کم‌رمق و تورمی، ارزش واقعی چنین تضمینی به دلیل کاهش قدرت خرید و افت عمومی سهام، چندان قابل اتکا نیست.

سرمایه و ترکیب سهامداران

سرمایه شرکت در ابتدای تأسیس تنها ۱۰ میلیون تومان بود که طی چند مرحله افزایش سرمایه به ۱۴۳.۹ میلیارد تومان رسیده است.

 در حال حاضر، هلدینگ صنایع شیر ایران (پگاه) مالک ۹۹.۵ درصد از سهام شرکت پگاه فارس است و بدین ترتیب این شرکت به عنوان یکی از زیرمجموعه‌های اصلی گروه پگاه شناخته می‌شود.

عملکرد مالی پگاه فارس زیر ذره‌بین 

بر اساس صورت‌های مالی، شرکت در شش‌ماهه نخست امسال ۱۳۱ میلیارد تومان سود خالص داشته که نسبت به سال قبل رشد محدودی نشان می‌دهد.
سال مالی پگاه فارس از یکم دی‌ماه آغاز می‌شود و سود سال ۱۴۰۴ به صورت محتاطانه ۲۲۰ میلیارد تومان پیش‌بینی شده است.

اگرچه این اعداد در نگاه اول جذاب‌اند، اما باید توجه داشت که پگاه فارس زیرمجموعه‌ی هلدینگ صنایع شیر ایران (پگاه) است که مالک ۹۹.۵ درصد سهام آن است. بنابراین سهم شناور بسیار محدود خواهد بود و نقدشوندگی پایین از چالش‌های اصلی این سهم به شمار می‌آید.

ویژگی‌ها و مزیت‌های رقابتی پگاه فارس

جعفر خلیلی، رئیس هیئت‌مدیره شرکت، در معرفی مزیت‌های توسعه‌ای پگاه فارس گفته است:

• برخورداری از ۱۰۰۰ هکتار زمین کشاورزی در استان فارس

• تأمین علوفه و نهاده‌ها از منابع داخلی (ذرت، گندم، یونجه)

• در اختیار داشتن تنها گله گاو نژاد هلشتاین وارداتی کشور

• تأمین آب پایدار برای فعالیت‌های دامپروری و کشاورزی

وی همچنین از پیش‌بینی ۲۲۰ میلیارد تومان سود خالص برای سال مالی ۱۴۰۴ خبر داده و احتمال دستیابی به سود بالاتر را نیز مطرح کرده است.

ارزش‌گذاری و حاشیه سود

ارزش کل شرکت ۱۳۴۳ میلیارد تومان برآورد شده و ارزش هر سهم حدود ۹۳۵ تومان محاسبه شده است.
حاشیه سود خالص در شش‌ماهه امسال حدود ۲۳ درصد اعلام شده است؛ عددی مناسب اما نه استثنایی، به‌ویژه در صنعتی که به شدت وابسته به نرخ خوراک دام، قیمت شیر خام و سیاست‌های دولتی است.

زفارس بخریم یا نه؟ 

✅ نکات مثبت:

• دارایی‌های واقعی و زیرساخت قوی در دامپروری و کشاورزی

• سابقه فعالیت بلندمدت و سودآوری پایدار

• برخورداری از آب پایدار و گله اصیل هلشتاین

• سود تضمینی ۳۰ درصدی از طریق اختیار فروش تبعی

⚠️ نکات منفی و ریسک‌ها:

• مالکیت متمرکز (۹۹.۵٪ متعلق به پگاه) → شناوری بسیار پایین و نقدشوندگی ضعیف

• ماهیت شبه‌دولتی شرکت → احتمال کنترل سودآوری و تصمیم‌گیری غیربازاری

• رشد سود محدود در مقایسه با ارزش‌گذاری بالا

• ابهام در اثرگذاری نرخ‌های خوراک و شیر خام بر عملکرد آینده

 

ورود زفارس به فرابورس را باید از دو زاویه دید:

از یک‌سو، شرکتی است با دارایی‌های واقعی، زمین، دام و سودآوری نسبی؛ از سوی دیگر، سهمی با مالکیت متمرکز، نقدشوندگی پایین و ریسک قیمتی بالا.

بیمه سهام و رشد اسمی سود شاید نگاه‌ها را جلب کند، اما تجربه بازار نشان داده است که عرضه‌های اولیه با سهام شناور پایین و حاکمیت مدیریتی شبه‌دولتی، در بلندمدت بازدهی جذابی ندارند.

هرچند شناوری پایین سهام به‌دلیل مالکیت عمده پگاه و وابستگی به سیاست‌های قیمتی صنعت لبنیات، از نکاتی است که باید مدنظر سرمایه‌گذاران قرار گیرد.

با توجه به سودآوری مستمر شرکت، دارایی‌های فیزیکی ارزشمند (زمین، دام و زیرساخت کشاورزی) و تضمین سود از طریق اختیار فروش تبعی، عرضه اولیه زفارس می‌تواند گزینه‌ای مناسب برای سرمایه‌گذاران کوتاه مدت باشد. اما برای سرمایه‌گذاران میان‌مدت و بلندمدت، تحلیل بنیادی عمیق‌تر و احتیاط بیشتر ضروری است.